Zarośnięta droga.

Mona

- A jak chcesz - wzruszył ramionami - Idziemy?

Pyrra

Wzniosła oczy ku niebu wzdychając ciężko i ruszyła przed siebie.
- Może opowiesz mi coś o sobie, skoro jesteśmy sami i nie widac nikogo na horyzoncie? Chociaż może wolisz też podróż w ciszy, nie wiem. W każdym razie ja wolę rozmawiac niż milczec. Więc jak?

Mona

- To ty - wycedził. - To ty miałaś mówić.

Pyrra

- Serio? - Spojrzała na niego, a cała złośc sie ulotniła. Och, kolega się chyba zdenerwował! - Dobrze, to ci opowiem coś. Urodziłam się we Włoszech w dwutysięcznym roku. Żałuję, że nie dziesięc lat wcześniej, może miałabym okazję zobaczyc świat piękniejszym, niż był po moich urodzinach. Rodzice moi umarli, kiedy miałam dwanaście lat, dopadła ich jakaś choroba, do tej pory nie wiedzą, co to było. Byłeś kiedyś we Włoszech? To kraj z tradycjami, gdzie wszystko jest piękne, a każde najmniejsze słowo brzmi jak pieśń. Errare e umano. Więc, powiedz mi, gdzie ty się urodziłeś?

Mona

Przyswojenie tej opowieści trochę Ianowi zajęło. Popatrzył, pomrugał trochę, zastanowił się nad położeniem puenty, ale puenty zabrakło.
- Dziesięć lat wcześniej świat nie był taki piękny. Ludzie mieli okropny gust. Mam zdjęcia, na których noszę getry w gumisie. Wcale nie chciałabyś się urodzić dziesięć lat wcześniej, wierz mi - rzucił jej przelotne spojrzenie. - Ja jestem dzieckiem Ameryki, Waszyngton, wielka stolica, wielkie ega i wielkie ceny garniturów.

Pyrra

- Masz te zdjęcia przy sobie?
Tak, tylko tyle wyniosła z całej opowieści.

Mona

Uśmiechnął się.
- Nie. Spaliłem je po przeczytaniu Biblii Szatana.

Pyrra

Zaklnęła pod nosem. Wredny buc, mógł zostawic zdjęcie, żeby sobie popatrzyła na nie za kilka lat. Ale niiiieee, on jest inny, buc.
- Nie widac po tobie tych 'wielkich cen garniturów', ale co do ega, to trochę wdałeś się w Waszyngton.

Mona

- Zostałem żołnierzem, nie politykiem - wzruszył ramionami.

Pyrra

- A podobno żołnierze w dawnych czasach zarabiali duże pieniądze. Czy może po prostu byłeś na tym, no, najniższym stołku?

Mona

- W dawnych czasach? Zdefiniuj.

Pyrra

- Kilka, kilkanaście lat temu. - Roześmiała się.

Mona

- Kilkanaście lat temu byłem nastolatkiem.

Pyrra

- Szkoda, że już nie jesteś. - Wytknęła mu język. Przestała już czuc ból ręki. - Może byłbyś milszy i bardziej rozmowny. Czy ty tak od zawsze?

Mona

- Zawsze. Rodzice wychowywali mnie bezstresowo.